Müfit Furkan

Gönül Gözü İle Görebilmek…

Gönül gözü ile görebilmek…

Dünya gözü ile bakan, “yüzü”; gönül gözü ile bakan, “özü” görürmüş. Görme Engelliler Haftası münasebetiyle, yalnızca gönül gözü ile bakabilen, gönlü güzel kardeşlerimi selamlayarak başlamak istiyorum.

Malumunuz; toplumda farkındalık oluşturmak amacıyla her yıl 7-14 Ocak tarihleri arası Beyaz Baston Görme Engelliler Haftası olarak anılır. Beyaz baston; görme yetersizliği olan birey için bağımsızlığın sembolüdür. 1921 yılında trafik kazası neticesinde görme yetisini kaybeden bir fotoğrafçının, dikkat çekebilmek amacıyla bastonunu beyaza boyamasıyla başlayan bir hikâyedir…

Engelli kardeşlerimizin engellerini aşmalarını, mutlu ve huzurlu bir hayat sürmelerini sağlamak hepimizin ortak kaygısı ve vazifesidir. Her şeyden evvel; vicdanların önündeki engelleri kaldırabilirsek, engelsiz vicdanlarla engelsiz hayatları inşa edebiliriz.

Bizler inanıyoruz ki; şu fani âlem bir imtihan meydanıdır. Kimimiz gören gözle imtihan olunurken kimilerimiz karanlıkla imtihan olunuyor. Fakat her kışın bir baharı ve her gecenin bir neharı (sabahı) olduğu gibi; her karanlığın da bir aydınlığı olacaktır. Bir gönlü güzel bakan kardeşim aydınlığa kavuşacağı günü -ümit ve sevinçle- “haramlara bakamayan şu gözlerimin ilk göreceği şey Cennet olacak inşallah” sözleriyle ifade etmişti. Belki de göremediklerine sabır ve şükürle geçen ömrünün neticesini Ahirette Cennet olarak görecektir.

Yalnızca gönül gözü ile bakabilenlerin dünyasını anlayabilmek için, onlar gibi düşünebilmeli, yaşama onlar gibi gönülden bakabilmeliyiz. Ne diyordu Cengiz Numanoğlu bir şiirinde;

Gönül gözü görmeyen, can gözünü neylesin,

Dünya’da dönmeyen dil, mahşerde ne söylesin?

 

Öyle ya; kainatta O’nun (cc) esma ve sıfatlarının tecellilerini göremeyen göz, O’nu (cc) zikretmeyen dil neye yarar?! Gönül gözü ile görebilmek samimiyetten, duadan ve sevgiden geçer. Sevmek için can gözü gerekmez; Peygamber Efendimizi (s.a.v.) görmeden sevmedik mi?

Rabbim cümlemize maddi ve manevi tüm engellere rağmen rızasını kazanabildiğimiz bir hayat sürmeyi, razı olduğu üzere can teslim etmeyi, Cennette Cemalini görmeyi nasip etsin. Amin.

(Not: Noksan ve kusurlarıyla birlikte farkındalık oluşturmak amacıyla kaleme aldığım şu kısa yazımdaki duygu ve düşünceleri beğendi iseniz, varsa tanıdığınız Görme Engelli kardeşlerimize de okuyunuz. Teşekkürler)

Henüz Yorum yok

İlk yorumu siz yazın.

Yorum Bırakın

E-Mail adresiniz yayınlanmaz.







Yazarın Diğer Makaleleri