- 01 Ağustos 2025 - BİR EVLADIN KALBİNDEN ANNESİNE..
- 21 Temmuz 2025 - GAZZE AÇLIKTAN ÖLÜRKEN BİZ NEREDEYİZ ?
- 15 Temmuz 2025 - HERKES HAKLI, BEN HAKSIZ
- 08 Temmuz 2025 - HERKES DOĞRU İNSANI ARIYOR, AMA KİMSE DOĞRU İNSAN OLMAYA ÇALIŞMIYOR
- 01 Temmuz 2025 - KELAMIN KUTSALA ÇARPTIĞI YERDE YANKILANIR
- 23 Haziran 2025 - KARDEŞLİĞİN KIRILDIĞI YERDEN KAN SIZIYOR..
- 01 Mayıs 2023 - Affedebilecek misin?...
- 10 Ekim 2022 - Yoruldum..
- 07 Mayıs 2022 - Kimse Kıvıramıyacak Orda..
- 07 Mart 2022 - Ayçiçek Tutulması
- 01 Şubat 2022 - Sonuç Nereye Varacak ...?
- 29 Ocak 2021 - Bu Gidiş Nereye?
- 01 Aralık 2020 - Unutma...
- 16 Ekim 2020 - Aldananlar...
- 01 Ekim 2020 - Güven (me) mek !
- 16 Eylül 2020 - Anneciğim
- 10 Eylül 2020 - Gündem ve Biz...
- 20 Ağustos 2020 - Uyuyan Ümmet
- 14 Ağustos 2020 - Selam Olsun
 
                                              MURAT ÇAKIR
-YENİ- İFTİRANIN GÖLGESİNDE KARDEŞLİK OLMAZ..
İFTİRANIN GÖLGESİNDE KARDEŞLİK OLMAZ..
Bir zamanlar aynı safta duranlar vardı.. Vardı diyorum çünkü artık benim gözümde yok hükmündeler.
Aynı davaya omuz verip aynı sloganı haykıranlar.
Meydanlarda tekbirle titreyen sesler, aynı kalbin ritmini taşırdı o vakit.
Ama ne olduysa, meydanlar sessizleşince yüzlerdeki tebessümün ardına gizlenen bir nifak sözü kök saldı.
“Biz kardeşiz.” diyordu dilleri, ama arkalarından açılan diller hançerden keskindi.
Kardeşlik, miting meydanlarında değil; kul hakkına riayette belli olurdu.
Bir fotoğraf karesinde değil; dostunun yokluğunda adını nasıl andığında ortaya çıkardı.
Bugün İslam’ın en büyük düşmanı, tanklar ve bombalar değildir.
İslam’ın kalbine en büyük darbe, kardeşinin itibarını parmak uçlarıyla yıkan ellerden gelir.
Aynı secdede alnını koyduğu insanın ardından iftira savuran bir dil, davanın değil şeytanın dilidir.
Ve ne acıdır ki..
Zulme karşı birlikte yürüyen ayaklar, şimdi birbirinin izini silmeye çalışıyor.
Oysa dava; alkışla değil, ahlakla taşınır. Oysa iman; mitingde değil, kardeşinin gıyabında sınanır.
Kimileri sözde Müslümanlıkta kimse ellerine su dökemez, kimseyi beğenmez;
Sözde kardeşlerine itikadı bozukmuş gibi hüküm bile koyarlar.
Ama unuttukları bir şey var: kalbin temizliği, imanın kimde olduğu, meydanların alkışından ve dışarıdan verilen hükmün sertliğinden ölçülmez.
Allah, İslam’ı;
“Müslümanım” iddiasını dilinde taşıyıp, yüreğinde nifak besleyenlerden korusun.
Yüzüne gülüp, arkandan hançerleyenlerden beri eylesin.
Ve hak davasını, sadece Allah rızası için yürüyenlerin ellerinde yüceltsin.
Çünkü artık biliyoruz:
Ümmeti kurtaracak olan kalabalıklar değil, gerçek iman sahipleridir.
Selam ve Dua ile
Murat Çakır

 
                                                                 
                                                                 
                                                                 
                                                                 
                                                                 
                                                                 
                                                                 
                                                                 
                                                                 
                                                                
Henüz Yorum yok