“Tas Kafa” Yasağı: Yasakçılık Değil, Çocukları Korumak

“Tas Kafa” Yasağı: Yasakçılık Değil, Çocukları Korumak

📌 El Salvador’da devlet okullarında ‘tas kafa’ saç kesimi yasaklandı. İlk bakışta sıradan bir yasak gibi görünen bu karar, aslında çocukları çete kültüründen ve görsel zorbalıktan korumayı hedefliyor. Türkiye için de önemli dersler içeriyor.

Okullarda “Tas Kafa” Yasağı Üzerine: Yasakçılık mı, Koruyuculuk mu?

Son günlerde El Salvador’dan gelen bir haber dünya basınında geniş yankı buldu. Ülkede devlet okullarında “Edgar” olarak bilinen ve bizde de “tas kafa” ya da “mantar kafa” diye anılan saç kesimi yasaklandı. İlk bakışta bu karar, gençlerin bireysel tercihlerini sınırlayan, yasakçı bir uygulama gibi görünebilir. Fakat perde arkasında eğitim, güvenlik ve gençlerin korunması açısından dikkate değer mesajlar var.

📌 Bir Saç Modeli Neden Yasaklansın?

Türkiye’de de sıkça rastladığımız bu saç modeli, yalnızca bir estetik tercih olarak kalmıyor. Çocuklar ve gençler arasında belli bir grup aidiyetinin sembolüne dönüşebiliyor. Özellikle sokak çeteleriyle özdeşleşmiş tarzların, okul ortamında yayılması şu sorunlara yol açıyor:

Görsel Zorbalık: Bu saç modelini benimseyen öğrenciler, farkında olarak ya da olmayarak diğer çocuklar üzerinde psikolojik baskı kurabiliyor. Hiçbir davranış sergilemeseler bile, dış görünüşleri “tehlikeli olabilir” algısı yaratıyor.

Rol Model Sorunu: Çetelerle, sokak gruplarıyla ilişkilendirilen bir tarz, diğer öğrenciler için cazip bir kimlik haline gelebiliyor.

Toplumsal Algı: A…..s eşofman, marka tişört, kenarları kazınmış saçla bütünleşen bu imaj, çocukları “keko” kalıbına sokarak önyargıların da pekişmesine yol açıyor.

📌 Yasakçı mı, Koruyucu mu?

El Salvador örneği bize şunu düşündürüyor: Eğitim kurumları, sadece akademik bilgi aktaran yerler değil; aynı zamanda çocukların güvenle büyüdüğü, kimliklerini sağlıklı biçimde inşa ettikleri alanlardır. Eğer bir saç modeli ya da giyim tarzı, suça sürüklenmiş çocukların sembolü haline geliyorsa, burada mesele “yasakçılık” değil, koruyuculuktur.

Disiplin boyutu: Okul idarelerinin belli standartlar koyması, düzeni ve huzuru sağlamak için gerekli olabilir.

Rehberlik boyutu: Aynı zamanda, bu tarzı benimseyen öğrenciler rehberlik servisleri ve psikologlar tarafından yakından izlenmeli, aileleriyle iş birliği yapılarak yönlendirilmelidir. Çünkü çoğu zaman bu tercihler, ilgisizlik, aile içi sorunlar veya arkadaş çevresinin baskısıyla ortaya çıkıyor.

📌 Ne Yapmalı?

Türkiye’de de Milli Eğitim camiası bu konuyu yalnızca bir “yasak” penceresinden değil, önleyici ve destekleyici eğitim politikaları açısından değerlendirmeli.

Öğrencilerin bireysel özgürlükleri gözetilmeli.

Ancak diğer öğrencilerin psikolojik güvenliği de korunmalı.

Görsel zorbalık ya da çeteleşme eğilimleri erken fark edilmeli ve rehberlik desteğiyle çözülmeli.

📌 Sonuç olarak şu husuları belirterek konuyu özetlemiş olayım.

Bir saç kesimi, tek başına suçlu yapmaz. Ancak toplumda bazı imajların riskli gruplarla özdeşleşmesi, okul ortamında ciddi sorunlara yol açabilir. El Salvador’un attığı adım, bize şu gerçeği hatırlatıyor: Eğitim yalnızca ders anlatmak değildir; öğrencilerin birbirine zarar vermeden, sağlıklı bir kimlik inşa edebilecekleri güvenli bir ortamı sağlamaktır.

✍️ Mehmet Altuntaş
Araştırmacı-Yazar

Türkiye İnsan Hakları ve Eşitlik Kurulu eski üyesi, Başbakanlık İnsan Hakları Başkanlığı eski başkanı. Hak temelli yazılarıyla tanınmaktadır.

Henüz Yorum yok

İlk yorumu siz yazın.