- 12 Temmuz 2025 - KELEBEK ETKİSİ VE MADLEEN GEMİSİ
- 27 Haziran 2025 - SENDEN YİNE SANA GELDİM
- 23 Mayıs 2025 - İBADETLERDE SÜREKLİLİK VE BAŞARI
- 08 Mayıs 2025 - NAMAZ VE BAŞARI
- 18 Nisan 2025 - İBADET NİYET VE BAŞARI
- 14 Mart 2025 - KAYSERİ ÜNİVERSİTESİ’NDE BİR İFTAR
- 03 Mart 2025 - TALAS’TA BİR İFTAR SOFRASI
- 25 Şubat 2025 - SAKAR BABA VE ERBAKAN HOCA
- 05 Şubat 2025 - ZULÜM DEPREMİ TETİKLER Mİ?
- 22 Ocak 2025 - DUALARDA AĞLAMAK
- 04 Ocak 2025 - ANNEMİN MERHAMETİ
- 25 Aralık 2024 - KAPIDA BEKLEMEK
- 18 Kasım 2024 - MEVLANA VE HACI BEKTAŞ
- 11 Kasım 2024 - EYVALLAH DEDE
- 19 Ekim 2024 - ÇOCUKLARIMIZI NASIL KORUMALIYIZ?
- 09 Ekim 2024 - TEHLİKELERE KARŞI GENÇLERİ KORUMAK
- 30 Eylül 2024 - EMEL UZUN ÖMÜR KISA
- 21 Ağustos 2024 - PİŞMANLIK DEPREMİ
- 23 Mayıs 2024 - BAHAR GELDİĞİNDE
- 28 Nisan 2024 - BİR SÖZ HAYAT DEĞİŞTİRİR
- 21 Mart 2024 - BİR HAYIR VARDIR
- 09 Şubat 2024 - -YENİ- DEPREMİN YIKAMADIKLARI
- 23 Ocak 2024 - DÜN GAZİANTEP BUGÜN GAZZE (2)
- 29 Aralık 2023 - HAYVAN DENEYLERİ VE BOYKOT
- 24 Aralık 2023 - GEÇMİŞTE "GAZİANTEP" BUGÜN "GAZZE"
- 09 Aralık 2023 - Zafer Türküsü
- 20 Kasım 2023 - Dualardaki Gazze
- 07 Kasım 2023 - Aksa Tufanı
- 06 Ekim 2023 - Dramatik Fotoğraf
- 17 Ağustos 2023 - İnsan İnsana
- 18 Temmuz 2023 - Livasçı İsmet
- 20 Mayıs 2023 - Bir seçim nasıl kazanılmaz !
- 18 Nisan 2023 - Hayat Kurtaran İyilik
- 27 Mart 2023 - Susma Orucu
- 31 Ocak 2023 - Garip Bir Rüya
- 09 Ocak 2023 - Büyüler Beni
- 03 Ocak 2023 - Apaçık Fetih
- 23 Aralık 2022 - Mısır Sürgünü
- 10 Aralık 2022 - Şeytan İşi
- 24 Kasım 2022 - İlkokul Çilesi
- 07 Kasım 2022 - Önce Sağlık
- 10 Ekim 2022 - Bela Dileyen Kadın
- 17 Eylül 2022 - Haramdan Hayır Gelmez
- 17 Ağustos 2022 - İnsan Ne Ederse Onu Bulur
- 19 Temmuz 2022 - Emel ve Ecel
- 25 Nisan 2022 - Babamın Askerleri
- 16 Nisan 2022 - Yarım Dua
- 09 Nisan 2022 - Unutulmaz Bir İftar
- 31 Mart 2022 - Başa Gelen Dua
- 18 Mart 2022 - Anzaklı Ömer
- 03 Mart 2022 - -YENİ- Okul Kaydı
- 14 Şubat 2022 - Ertelenen Sevda
- 19 Ocak 2022 - Boş Zarf
- 27 Aralık 2021 - Kanlı Noel !
- 14 Aralık 2021 - Yerli Malı Haftası
- 30 Kasım 2021 - Yolculuk ve Duraklar
- 16 Kasım 2021 - Acele Gidilen Yollar
- 03 Kasım 2021 - Yolu Şaşırmak
- 19 Ekim 2021 - Önce Refik Sonra Tarik
- 05 Ekim 2021 - Yol İle Giden Yorulmaz
- 28 Eylül 2021 - Yalan Dünyada (Neşet Ertaş Anısına)
- 22 Eylül 2021 - Yollar ve Hayat
- 15 Temmuz 2021 - On Beş Temmuz Destanı
- 11 Haziran 2021 - Mutluluk Elimizde
- 17 Mayıs 2021 - İntifada ( Şiir )
- 08 Mayıs 2021 - Şimdilerde Halimiz
- 23 Nisan 2021 - Yaratanla İletişim: DUA
- 18 Mart 2021 - -YENİ- O Gün ( Çanakkale Anısına)
- 09 Mart 2021 - Yaratanla İletişim
- 14 Ocak 2021 - Babam Anlatırdı Kıtlığı
- 28 Aralık 2020 - Öleceğini Bilen Küçük Kız
- 15 Aralık 2020 - Yağmur Duası
- 04 Aralık 2020 - İletişim Şükür Sebebidir
- 02 Kasım 2020 - Sinir Harbi
- 21 Ekim 2020 - Nezaket Sağlıktır
- 11 Ekim 2020 - Ateşle Oynayanlar
- 23 Ocak 2020 - Küçük Günler
- 04 Ocak 2020 - Hatırlamalı İnsan
- 27 Aralık 2019 - Yusuf Olmak
- 03 Aralık 2019 - Peygamber Şehri

ÖĞR. GÖR. OSMAN UTKAN
-YENİ- ÇOCUKLA PARKA ÇIKTIK
ÇOCUKLA PARKA ÇIKTIK
Baharın gelmesiyle ve havaların ısınmasıyla birlikte küçük oğlum Yunus ile birlikte evin yakınında yöresinde buluna parklara gitmeye başladık. Kendisi de bütün çocuklar gibi açık alanlarda, akranlarıyla zaman geçirmeyi çok seviyor. Bu nedenle günlük olarak uzun saatler boyunca parklarda takılıyoruz.
Kayseri’de olduğu gibi oturduğun Talas’ta da çocuk oyun alanları oldukça fazla. Mesela sadece bizim oturduğumuz binanın çevresinde 4-5 tane oyun parkı var. Bu çocuk parkları, çocuklarımızın eğleneceği oyun araç ve gereçleri bakımından oldukça iyi durumdadır. Buralarda kaydıraklar, salıncaklar ve tahterevalli hatta trambolin dahi düşünülmüş.
Çocuklar eğlenirken, onlara göz kulak olan anne, baba, nene ve dedelerin de rahatı düşünülmüş. Bu çocuk parklarında çok sayıda üstü kapalı ve oldukça zarif olan kamelyalara yer verilmiş. Ciddi ağaçlandırma yapılarak gölgelikler çoğaltılmış. Aynı zamanda egzersiz yapmak isteyenler için spor alet ve gereçleri de konulmuş.
“Marifet iltifata tabidir.” derler. Bu güzel parkların ortaya çıkmasında emeği geçen başta Talas belediye başkanımız Mustafa Yalçın ve ekibine çok teşekkür ederiz. Her parkta onlarca çocuğun şen şakrak eğlendiğini ve ailelerin oralarda güzel zaman geçirdiğini gördüğüm zaman “Ne iyi olmuş bu parklar!” diye söylerim her seferinde.
Gel gelelim asıl meseleye. Nice emek verilip bu kadar güzellik bizlerin kullanımına sunulmuşken “bizler bunların kıymetini biliyor muyuz?” sorusunu sormak istiyorum. Çocuk oyun parklarında şahit olduğum bazı tablolar bize bu sorunun cevabını en iyi şekilde vermektedir. İnsanımızın büyük bir kısmını tenzih ederek söyleyeceklerimi dile getirmek istiyorum.
Onlarca çocuğun oynadığı zıpladığı bu parklarda en büyük sorunlardan birisi, büyüklerin park alanı içerisinde sigara içmeleridir. Üstelik bunu yapan kişilerin büyük kısmı, kadın olsun erkek olsun fark etmez, parkta oynayan çocukların yakınları olduklarını görüyoruz. Bu durum çocuklarımıza kötü örneklik teşkil etmektedir. Aynı bu kişiler, içtikleri sigaraların izmaritlerini de çöpe atmak yerine, parka ulu orta atmaktadır. Çocuk oyun parkında sigara içenleri uyarmak istediğim olmuştur. Ama neyle ya da nasıl bir tepkiyle karşılaşacağımızı bilemediğim için her seferinde sessiz kalmayı tercih etmişimdir.
Bunun en iyi çözüm yolu, çocuk oyun parklarında sigaranın tümüyle yasaklanmasıdır, diye düşünüyorum. Gelişmiş ülkelerde olduğu gibi bu ve benzer mekânlarda sigara içildiği takdirde ağır cezalar kesilmelidir. Dumansız hava sahası olarak ilan edilecek bu parklarda çok belirgin olmayan yazılan “sigara içilmez” yazıları hiçbir şekilde işe yaramadığı net bir şekilde anlaşılmaktadır.
Çocuk parklarında gördüğüm diğer bir olumsuz manzara da parkın çevresinde bulunan kamelyalarda edebini bilmez kişilerin oturmasıdır. Bu kişiler çoğunlukla kendi aralarında yüksek sesle ve sövgülü konuşmaktadır. Sadece erkekler değil kadınlar da sövebilmektedir. Özellikle parktaki kamelyada oturan gençler arasında bu gibi olumsuzluklara sıklıkla şahit olunabilmektedir. Ailelerin ve çocukların olduğu yerlerde ulu orta küfürlü konuşmalar kötü örneklik teşkil etmektedir. Ciddi rahatsızlık doğurabilmektedir.
Aynı şekilde bu şekilde davranan kişilere de müdahale edilecek olursa ciddi sıkıntılarla karşılaşmak olasıdır. Uyarı yapan kişiye uyaran kişiye de sövülebilir; saldırılabilir ya da uyaran kişi darp edilebilir. Eskiden olsa büyükler uyarınca sıkıntı olmuyordu. Gençler saygıyla “Tamam Abi” der ve yoluna giderdi. Ama şimdilerde kimse kimseye bir şey diyemez oldu. Çünkü sosyal medyada uyarı yapanlara neler yapıldığını gösteren birçok görüntü var. Mesela bir tanesinde İstanbul’da metroda yolculuk yaparken küfürlü konuşan gençleri uyaran bir adamı, o söven gençler çok feci şekilde dövdüler. Orada bulunan diğer yolcular ise hiçbir şey yapmadılar. Görüntülerde uyaran adama hiç kimsenin yardım etmediği görülmektedir. Adam uluorta yediği dayakla kala kaldı. Herhalde parklarda sıklıkla görmeye alışık olduğumuz bu gibi durumlarda en iyisi, polisi haberdar etmektir.
Yine çocukların ve ailelerin parklarda sıklıkla şahit olduğu iğrenç tablolardan birisi de kamelyalarda ya da parkın herhangi bir yerinde uluorta sevişen çiftlerdir. Kimseye aldırış etmeden ve utanmadan açık alanda çocukların ve ailelerin gözü önünde kucak kucağa oturup, öpüşen ve sevişen birçok kişi görmek mümkündür.
Ne yazık ki bu gibi durumlarda da yukarıda belirttiğim kaygılardan dolayı insanlar bu terbiyesizliğe de ses çıkaramaz hale gelmiştir. Çünkü olası olumsuz bir durumda insanın başı her türlü sıkıntı gelebilir. O ahlaksızlar, her türlü arsızlığı ve iftirayı atabilirler. Bu gibi durumlarda da en iyisi kolluk kuvvetlerini haberdar etmektir. Onlara kabahatler kanununa muhalefetten işlem yapılır ve en azından oradan uzaklaştırılırlar.
Parklarda görmeye alışkın olduğumuz diğer önemli bir sorun ise başıboş köpek sorunu. Ülkenin her yerinde bir kangrene dönmüş olan bu başıboş köpek sorunu çocuk parklarında daha büyük bir sorun haline gelmektedir. Ne yapacağı belli olmayan bu köpeklerin saldırısına maruz kalmak ciddi hayati riskleri beraberinde getirebilmektedir. Parklarda kedi ve köpek dışkıları çok büyük tehlike oluşturmaktadır. Parklarda olan insanlar bilmeyerek basıyor sonrasında parkın birçok yerine o piş bulaşıklar taşınıyor. Çocuklar da oralara dokunabiliyor. Dolayısıyla hepimiz hayati risklerle karşı karşıyayız ne yazık ki.
Sokak köpekleri ile ilgili yasanın çıkalı neredeyse bir yılı aştı. Tabi ki hassasiyet gösteren belediyeler olduğu gibi; hiçbir adım atmayıp bu tehlikeli durumu çözmeyen belediyeler de mevcuttur. Bunun da çaresi her seferinde yetkilileri konuya ilişkin aramak ve gereğinin yapılmasını istemektir, galiba.
Çocuk parklarında başıboş köpekler sorun olurken sahipli köpek sorunu da ciddi boyutlardadır. Çocuk oyun parkları, sahipli köpeklerin gezdirme yeri değildir. Sahipleriyle gelen köpekler parkın her köşesine pislemektedir. Anlayışsız köpek sahipleri bu pisliklerin buralara yapıldığını ve ciddi bir tehlike oluşturduklarını bildikleri halde köpeklerini parklara getirmeye devam etmektedir. Köpeği parkın herhangi bir yerine pisleyen köpek sahipleri, köpeğin geride bıraktığı pisliği almaları gerekirken hemen hemen hiç birisi oralı bile olmuyor.
Gelişmiş ülkelerde köpeklerin sahipleri ellerinde eldiven ve torba ile gezerler. Köpeklerinin pisliklerini toplamak zorundadır. Bildiğim kadarıyla bu kurallara uymayanlara ağır cezalar da var. Bir de tahmin ediyorum ki oralardaki insanlar, köpeklerini çocuk oyun parklarına götürmüyorlardır.
Bir keresinde böylesi bir kişiyi güzel bir dille uyardım. Ama o kişi tıpkı bir köpek gibi havladı ve az kalsın beni ısıracaktı. Artık bu konuda da toplum olarak susmayı tercih eder olduk. Sahipli köpekler ve onların azgın sahipleri sorununu nasıl çözeriz bilmiyorum. Önerisi olan varsa, yazsın onları da yazıya ekleyeyim.
Son olarak görüp de müdahale edemediğimiz temizlik sorunu var. Kamelyalarda ya da çimlerde oturan insanlar oralarda yiyip içiyorlar. Oradan ayrılırken çöplerini geride bırakıyorlar. Masaların üstünde ve çimlerde çöpler olduğu gibi duruyor. Özellikle çekirdek çitleyip yere atanlar daha çok dikkatimizi çekiyor. Çöplerini toplayıp tertemiz bırakanların sayısı tabi ki fazladır. Onları tenzih ediyorum. Ama bazıları ise bu konuda hiç hassasiyet göstermemektedir. Onları da uyarmıyoruz her zamanki gibi.
Belediyelerimiz parkları günlük alarak temizlemektedir. Bu konuyla ilgili olarak biliyoruz ki temizlik görevlileri çok çaba sarf ediyor. “İş böyle” diye bizlerin buraları kirletme hakkımız olamaz. Din ve medeniyet temizlikten belli olur. Nihayetinde ‘Müslümanlar’ olarak bizler, temizliği imanın yarısı olarak görenleriz.
Parklarımızı, mesire alanlarımızı ve bütün regrasyon alanlarımızı gözümüz gibi bakmalıyız. Bunların ötesinde ormanlarımızı çayırımızı ve çimenimizi de muhafaza etmeliyiz. Çünkü doğaya attığımız bir şişe, mercek görevi görüp, ciğerimizi yakabilmektedir. İçip tam söndürmeden attığımız bir sigara, telafisi olmayan hasarlara neden olabilmektedir. Devletimiz ve yetkili kurumlar tabi ki ellerinden geleni yapacaklardır. Ama işin büyük kısmı bizlere düşmektedir. Vatanımızın taşını, toprağını; ağacını, çiçeğini; börtüşünü, böceğini hatta tek bir otunu dahi korumalıyız.
Bu vesileyle orman yangınlarıyla mücadele ederken şehit düşen insanlarımıza Allah’tan rahmet diliyorum. Yaralananlara acil şifalar diliyorum. Ormanlarımızı kundaklayan terör örgütü uzantılarını da nefretle lanetliyorum. Allah memleketimizi ve milletimizi korusun.
KAHROLSUN İSRAİL
KAHROLSUN SİYANİSTLER
YAŞASIN ÖZGÜR FİLİSTİN
Henüz Yorum yok