- 21 Temmuz 2025 - GAZZE AÇLIKTAN ÖLÜRKEN BİZ NEREDEYİZ ?
- 15 Temmuz 2025 - HERKES HAKLI, BEN HAKSIZ
- 08 Temmuz 2025 - HERKES DOĞRU İNSANI ARIYOR, AMA KİMSE DOĞRU İNSAN OLMAYA ÇALIŞMIYOR
- 01 Temmuz 2025 - KELAMIN KUTSALA ÇARPTIĞI YERDE YANKILANIR
- 23 Haziran 2025 - KARDEŞLİĞİN KIRILDIĞI YERDEN KAN SIZIYOR..
- 01 Mayıs 2023 - Affedebilecek misin?...
- 10 Ekim 2022 - Yoruldum..
- 07 Mayıs 2022 - Kimse Kıvıramıyacak Orda..
- 07 Mart 2022 - Ayçiçek Tutulması
- 01 Şubat 2022 - Sonuç Nereye Varacak ...?
- 29 Ocak 2021 - Bu Gidiş Nereye?
- 01 Aralık 2020 - Unutma...
- 16 Ekim 2020 - Aldananlar...
- 01 Ekim 2020 - Güven (me) mek !
- 16 Eylül 2020 - Anneciğim
- 10 Eylül 2020 - Gündem ve Biz...
- 20 Ağustos 2020 - Uyuyan Ümmet
- 14 Ağustos 2020 - Selam Olsun

MURAT ÇAKIR
-YENİ- BİR EVLADIN KALBİNDEN ANNESİNE..
BİR EVLADIN KALBİNDEN ANNESİNE..
Hayatta bazı sevgiler vardır ki, kelimelere sığmaz.. Tarifi yoktur, sonu yoktur, başlangıcını bile hatırlamazsın çünkü hep vardır. Benim anneme olan sevgim de işte öyle..
Annem, sen beni 21 yaşında sevmeye başladın. Hayatın bütün yükünü sırtlanmış, nice acılardan geçmiş, nice hayallerini ertelemişken bir gün ben geldim dünyana.. Ve sen, kendi kalbinden söküp bana yeni bir kalp verdin, bana nefes oldun, bana umut oldun. 48 yıl boyunca bana hep en güzel sevgiyi, en büyük fedakârlığı sundun.
Ama bilmeni isterim ki, benim sevgim senden bile önce başladı.. Gözümü açtığım ilk andan beri, minicik ellerimle seni tutarken içime kazındı sevgin. Büyüdüm, zaman aktı, senin saçlarına aklar düştü.. Ama sevgim hiç eksilmedi. Senin sevgin bir ömre sığdı, benim sevgimse ölümden bile öteye taşındı.
Şimdi sen yoksun anne.. Sesini duyamıyorum, kokunu içime çekemiyorum, ellerini tutamıyorum. Ama dualarımda yaşıyorsun.. Senin için dökülen gözyaşlarım, sevginin şahitliğinde göğe yükseliyor. Her dua, kavuşacağımız günün özlemiyle başlıyor, seni cennet bahçelerinde hayal ederek bitiyor.
Ve bugün, bu satırları okuyan her yüreğe şunu fısıldamak istiyorum:
Anneniz hayattayken ona sarılın.. Çünkü bir gün, sesini duymak için bütün dünyayı verseniz de o ses gelmeyecek.
Şimdi başımı kaldırıyor, gözlerimi kapatıyor ve içimden en derin yerden bir dua fısıldıyorum:
"Rabbim.. Anneme rahmetinle muamele et. Onun bütün yorgunluğunu cennet bahçelerinde dinlendir. Yanına gül kokulu rüzgârlar göndersin, ayaklarının altına cennet çiçekleri sersin. Onu, benden çok sevdiğin Peygamberinin komşuluğunda ağırlasın. Ve bir gün, senin huzurunda, annemin ellerine yeniden tutunmama izin ver Allah’ım.."
Çünkü annem.. Sen toprağın altında uyusan da, ben seni dualarımda, her nefesimde, sonsuza kadar sevmeye devam edeceğim..
Çünkü anne sevgisi biter mi hiç? Bitmez.. Sadece nefes kesilir, ama kalpteki sevgi sonsuza kadar yaşar..
Selam ve Dua ile
Murat ÇAKIR
Henüz Yorum yok