MURAT ÇAKIR

GAZZE AÇLIKTAN ÖLÜRKEN BİZ NEREDEYİZ ?

GAZZE AÇLIKTAN ÖLÜRKEN BİZ NEREDEYİZ ?

Gazze açlıktan ölüyor.
Bu bir mecaz değil. Bir abartı hiç değil. Gerçek bu; hem de en çıplak, en kanlı haliyle.

Yerel kaynaklar, 48 saat içinde yardım ulaşmazsa toplu ölümler yaşanabilir diyor. Bu ifadeyi artık her yerde görüyoruz. Ama ne tuhaf… Görmek başka, bakmak başka. Gözümüz alıştı, yüreğimiz mi taşlaştı?

Gazze'den gelen videolar insanın ciğerini parçalıyor. O kadar vahim ki; çoğumuz artık izlemeye dahi cesaret edemiyoruz.
Kemikleri sayılan çocuklar, bir parça ekmek için baygın düşen anneler, ayakkabılarını kaynatıp çorba diye çocuklarına içiren babalar…
Yardım dağıtılıyor umuduyla yola çıkan, babalarının kollarında şehit düşen yavrular…

Sahi, ne oldu bize?
Biz hâlâ konferans salonlarında "Gazze için" toplantılar yaparken, Gazze sokaklarında ölüm kol geziyor.
Biz hâlâ "yardımları ulaştırıyoruz" diye pankartlar açarken, Gazze halkı ekmek bulamadığı için çocuklarını kaybediyor.

Ve merak ediyorum, sormadan edemiyorum:
Hani o “yardımları ulaştırdığını” söyleyen büyük STK’lar?
Hani her kriz anında bağış kampanyası açan, sosyal medyada reklam üstüne reklam döndüren vakıflar?
Yoksa onlar başka bir Gazze’ye mi yardım ediyor?
Ya da onların Gazze’si, haritalarda bizimkinden farklı bir yerde mi?

Bugün Gazze’ye yardım ulaştırmak, sadece bir “proje” meselesi değil.
Bu, bir insanlık meselesidir.
Bu, bir vicdan meselesidir.
Bu, yaralı bir ümmetin onur sınavıdır.

Ama ne yazık ki çoğumuz bu sınavda sınıfta kaldık.
Ve korkarım ki birkaç gün içinde artık açlıktan ölen çocukların ardından “taziye mesajları” yayınlayacağız.

Ve sonra...
Her şey eski sessizliğine geri dönecek.
Bir sonraki ölüm haberine kadar.

Ey bu satırları okuyan!
Sen bari unutma.
Sen bari sessiz kalma.
Gazze’nin çığlığını içinde taşı.
Çünkü artık mesele yardım etmek değil...
Mesele geç kalmamak.

Selam ve dua ile
Murat Çakır

Henüz Yorum yok

İlk yorumu siz yazın.

Yorum Bırakın

E-Mail adresiniz yayınlanmaz.







Yazarın Diğer Makaleleri