MEHMET SÜRMELİ

-YENİ- MESCİD VE İMAM

MESCİD VE İMAM

Mescidler insanlara kıyam yerlerini ve kıyamda kimlerle beraber olacaklarını öğreten kutsal mekânlardır. Allah’ın lütuflarına madden ve manen arınmış insanlar layık oldukları için mescidler, ayetlerle önce zihinsel tezkiyenin, sonra da ruhi temizlenmenin gerçekleştiği yerlerdir. Kur’an-ı Kerimin ifadesiyle mescidler, zikir yerleridirler. Zikir dinlemek için Müslümanlara mescidlere koşma emri verilmiştir.[1] Bu anlamda mescidlerde Kur’an dinlenir. Sadece Allah Teâlâ zikredilir. Allah’ın emrine muhalif bir konuşma yapmak veya tağutları övmek şeytanı zikretmektir. Mescide gelen Müslümanlar, şayet bu ulvi mekânlarada Allah’ın emirlerinin dışında bir şey zikredilirse, o zikri(!) yapan kişiyi protesto etmeleri gerekir. Kişiler insaniyet makamına mescitlerden aldıkları ruhla terakki ettiği gibi, kalabalık olmaktan cemeat olmaya da mescidler sayesinde geçerler. Mescidler ilim irfan merkezi oldukları kadar kardeşlik dokusunun güçlendirildiği ve hayatın çok yönlü sorunlarına çözümler bulunduğu mekânlardır. Nebevi uygulama böyle olmuştur. Allah’a itaat mutlak anlamda mescidlerde tezahür eder. Bu itaat, mescidden sosyal hayata değiştirilmeden taşındığı vakit; camideki şuur hâli hayatın genişlik alanında da devam ettirildiğinde İbrahimî duruş sergileyen bireysel ümmet de yetişmiş olur. Bu ümmetin yetişmesinde Peygamber Efendimize niyabeten namaz kıldıran imamların ayrı bir yeri vardır. Mescidlerin imamları, insanı mescide dönüştüren nitelikli kişilerdir. İmametin niteliklerini kazanabilmek için; tevhid ehli olmak, Kur’an-ı Kerim’i tecvidiyle tilavet edebilecek kıraat ilmine vukufiyet, istikamet üzerine hayat sürmek, batıl düşüncelerden uzak durmak, ahlakı hamide ile donanmak ve sünneti iyi bilmek gerekir. Ayrıca takva ve vera ehli olmak, her türlü haramdan uzak olmak da imametin şartlarındandır.[2] Ahlaki zaafları bakımından tartışılan ve cemaati davranışlarıyla irite eden kimselerin imamet makamına getirilmeleri mekruhtur. Bu incelik Müslümanların siyasal önderleri için de geçerlidir.

Mescid kelimesini ismi alet olarak kabul edersek, insanın secde ettiği uzuvlara bakarak ona da “mescid” diyebiliriz. Bu anlamda her kâmil Müslüman bir mescddir. Daha açık bir ifadeyle imam, insanı secde ettiği uzuvlar üzerinden vahye ittibaya çağırarak ve bunu tahakkuk ettirerek mescid yapar. Beş vakit namazını hakkıyla ikame etmeyen kimselerin “mescid” olma imkânları yoktur. Zira namazını eda etmeyen kimseler kendi üzerlerindeki velayeti şeytana ve kâfirlere arz edenlerdir. Zaten ayetin yasakladığı da bu olumsuz durumdur.

[1] Bak: Cuma 62/9.

[2] El-Ganimi, Abd’ü-l Ganî, el- Lübab fi şerh’i-l Kitab, c. I, s. 81.

MEHMET SÜRMELİ

Henüz Yorum yok

İlk yorumu siz yazın.

Yorum Bırakın

E-Mail adresiniz yayınlanmaz.







Yazarın Diğer Makaleleri